Met ‘kleine persoonlijke’ verhalen vertelt het Nationaal Onderduikmuseum over de grote geschiedenis van onderduiken en verzet tijdens de Tweede Wereldoorlog. Via de verhalen, keuzes en dilemma’s van gewone burgers in de grensstreek, ontstaat een beeld van een gemeenschap in gewone en ongewone tijden.

“Met kleine verhalen de grote geschiedenis vertellen, verbinden aan democratie en rechtstaat nu.’

Het huis werd tijdens de bezettingsjaren bewoond door de familie Kempink, een gezin met twee jonge kinderen. Op de zolder is nog de plek aanwezig waar acht onderduikers waren verstopt. Vanwege de centrale ligging in het dorp had de Duitse Ortskommandant zijn bureau gevestigd in de voorkamer van hetzelfde huis. De gewelfde kelder was tijdens bombardementen een schuilplek voor de hele buurt.